پوست و كرم پودر

رنگ پوست از سفید تا سیاه

برای تقسیم بندی پوست معیارهای متعددی وجود دارد که یکی از آنها، رنگ پوست است. به طور کلی در دنیا شش نوع پوست (از نظر رنگ) وجود دارد؛ نوع یک که پوست های خیلی روشن و سفید، مثل پوست اروپایی هاست تا نوع شش که پوست های خیلی تیره مثل نژاد آفریقایی هاست. هر کدام از این انواع، خصوصیات و مشخصه های خاص خود را دارند. مثلاً در پوست های نوع یک، رنگدانه های پوست بسیار کم تراکم و نسبت به آفتاب حساس هستند، در نتیجه اغلب این پوست ها دارای کک و مک هستند. هر چه قدر به سمت نوع 6 برویم، رنگ دانه ها متراکم تر می شوند و مقاومت آنها در مقابل آفتاب بالاتر می رود.

پوست مردم کشور ما به طور متوسط در بین نوع سوم و چهارم است، یعنی نه خیلی روشن و نه خیلی تیره. این طیف در مقابل آفتاب از مقاومت بالایی برخوردار نیست و در فصول مختلف سال به ویژه تابستان، نیاز به مراقبت دارد.

کرم پودر روشن یا تیره

هدف استفاده از کرم پودر یا همان زیرسازی آرایش، این است که پوست حالت یکنواخت و آماده برای آرایش پیدا کند. هدف، رنگ بخشیدن به پوست نیست پس نباید سعی کنید با کرم پودر پوستتان را روشنتر یا تیره تر جلوه دهید، به همین جهت بهتر است هنگام انتخاب کرم پودر تا آنجا که ممکن است نزدیکترین رنگ به رنگ پوستتان را انتخاب کنید. برای اینکار رنگ کرم پودر را روی استخوان فک خود امتحان کنید، رنگ درست باید در مقایسه با رنگ گردن طبیعی جلوه کند.

اگر کرم پودر درست انتخاب شود، خط آرایش بین گردن و صورت به وجود نمی آید. برای تست رنگ کرم پودر بهتر است سه رنگ نزدیک به رنگ پوست تان را بر روی خط فک پایین خود بمالید، بعد در نور طبیعی ببینید که خط آرایش با کدام رنگ کمتر جلب توجه می کند. اگر رنگ درست را انتخاب کرده باشید، خطی دیده نمی شود.

اکثر خانم ها چند درجه زردی در پوستشان دارند، پس کرم پودرهایی که پس زمینه طلایی دارند از کرم پودرهایی که پس زمینه صورتی دارند، پوست آنها را طبیعی تر نشان می دهند. اگر فکر می کنید با استفاده از این نوع کرم پودر ها رنگ پریده می شوید و می خواهید مقداری سرخی به پوست تان بدهید، به جای کرم پودر این کار را با رژ گونه انجام دهید.

اگر در مورد رنگ پوست تان دو دل بودید، از یک رنگ خنثی استفاده کنید که نه زیاد زرد باشد و نه زیاد صورتی. اگر هنگام کشیدن آن بر روی پوست نامرئی شد، رنگ درست را انتخاب کرده اید. اشتباهی که اغلب خانم ها می کنند این است که کرم پودر را یا روی گونه و یا روی پشت دستشان تست می کنند، که اغلب پوست آنها تیره تر از صورت است در نهایت این افراد نمی توانند رنگ مناسب را انتخاب کنند و استفاده از رنگ اشتباه باعث می شود که آرایش رنگ واقعی خود را نشان نداده و کمی چرک به نظر برسد.

انتخاب کرم پودر

ابتدا، باید نوع پوست را در نظر گرفت. برای پوست های چرب بهتر است از یک کرم پودر بدون چربی یا با منشا آبی استفاده کرد. پوست های خشک با کرم پودرهایی که حالت چرب تری دارند، سازگاری بهتری دارند. اگر پوست به محض استفاده از کرم پودر آن را به خود جذب می کند، بهتر است که از کرم پودر چرب تری استفاده شود.

دو نوع کرم پودر وجود دارد: به صورت مایع و کرم. کرم پودر مایع یک جلای مات و پوشش کنترل شده بر روی پوست ایجاد می کند و کاری می کند که پوست شما زیباتر به نظر برسد و لکه ها و کبودی دور چشم را به خوبی می پوشاند.

اگر در مجموع پوستی صاف (با لکه ها و آسیب دیدگی بسیار اندک) دارید و فقط می خواهید ظاهر صاف تری داشته باشد، از یک کرم پودر مایع یا کرم استفاده کنید که جلای مات داشته باشد. برای بهتر شدن اثر کرم پودر، همیشه از پنکیک متناسب با همان کرم پودر استفاده کنید چون حالت ضد آب به آن می دهد. پودر را باید به صورت دایره شکل روی پوست کشید تا به طور کامل آن را پوشش دهد.

حالا زیر سازی آرایش شما حاضر است تا با استفاده از رنگ های متناسب صورتتان را آرایش کنید.

کم بزنیم یا زیاد

وقتی نوبت به کرم پودر زدن می رسد، همیشه باید به خاطر داشت که کم آن هم زیادی است. منظورمان این است که هر کسی نیاز ندارد که از پیشانی تا زیر چانه خود را کرم پودر بزند. یکی از ترفندهای داشتن یک ظاهر طبیعی این است که فقط جاهایی را آرایش کنیم که پوست تیره یا سرخ دارند مثل روی بینی، کناره های بینی، گونه ها، اطراف دهان و گوشه چشم ها. کرم پودر را باید نقطه به نقطه زده و بعد با نوک انگشت یا اسفنج آرایش را به سمت خارج در جهت خط رویش مو پخش کرد.

انگشتان بهترین برس ها هستند. غالبا استفاده از انگشتان برای پخش کردن کرم پودر از هر وسیله دیگری بهتر است چون حرارت نوک انگشتان باعث آب شدن تدریجی کرم پودر می شود و به این ترتیب راحت می توان آن را روی نقاطی که مورد نظر است، پخش کرد. به تدریج باید با انگشت رنگ را در تمام صورت، از جمله پلک ها و زیر چانه پخش کرد تا چهره دو رنگ نشود.

قبل از زدن کرم پودر بهتر است پوست صورت را مرطوب کرده واجازه داد تا کرم جذب شود. این کار باعث می شود که کرم پودر در سطح پوست بماند. بعد از زدن کرم پودر هم با زدن برس در پنکیک و پخش کردن آن روی پوست به صورت حرکات مدور هماهنگی را در کرم پودر ایجاد کنید. پس از اتمام کار یک دستمال نمناک روی صورت تان بکشید تا اضافه پنکیک را از روی آن بردارد و درخشش لازم به چهره تان داده شود. نکته مهم و قابل توجه این است که آرایش در زیر نور مصنوعی و طبیعی متفاوت جلوه می کند، به همین خاطر همیشه زیر نوری مشابه به نور جایی که می خواهید بروید آرایش کنید.

اول ضد آفتاب یا اول کرم پودر

اغلب کرم پودرها دارای ترکیبات معدنی مانند اکسید روی و تیتانیوم هستند که منعکس کننده نور خورشیدند. بنابراین به عنوان ضد آفتاب با Spf پایین یعنی در حد 8 تا 10 عمل می کنند ولی بهتر است ابتدا یک لایه ضدآفتاب با Spf مناسب برای شرایط آب و هوایی مالیده شود و بعد از کرم پودر استفاده شود.

اگر قرار باشد در کنار ضد آفتاب از کرم های مرطوب کننده، ضد لک و … در طول روز استفاده شود، ضد آفتاب باید خارجی ترین لایه روی پوست باشد. اما در مورد استفاده از مواد آرایشی مثل کرم پودر و … برعکس است یعنی ضد آفتاب باید داخلی ترین لایه روی پوست باشد و سایر مواد روی آن قرار گیرند.

ضمناً از آنجایی که پوست دور پلک ها وچشم ها نازک و حساس تر از بقیه قسمت های صورت است، سعی کنید از استفاده ضد آفتاب در اطراف چشم خود داری کنید چرا که می تواند چشم ها را تحریک کند و باعث سوزش آنها شود. البته ضد آفتاب های مخصوص دور چشم هم داریم.

بالاخره پاک کردن آرایش…

توجه داشته باشید که پاک کردن آرایش هم به اندازه خود آرایش کردن اهمیت دارد. قبل از خواب، حتما باید با استفاده از یک شیر پاک کن خوب آرایش و چربی و کثیفی را به خوبی از روی پوست خود پاک کرده و پوست تان را با آب ولرم شستشو دهید.

منبع:khanevadeyema.com